ကဗ်ာက႑အတြက္ေတာ့ " ႏြမ္းလွ်အိမ္ျပန္ " ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးကို အရင္ဆံုးတင္ခ်င္ပါတယ္။ ၂၃၊ ၄၊ ၂ဝဝ၂ က ေရးသားထားတဲ့ ကဗ်ာေဟာင္းေလးတပုဒ္ေပမယ့္လည္း ဘယ္ကိုမွမပို႔ျဖစ္ဘဲ ဒိုင္ယာရီထဲမွာ ဒီအတိုင္း က်န္ေနခဲ့တဲ့အတြက္ အမွတ္တရအေဟာင္းေလးတပုဒ္ပါ။
ႏြမ္းလွ်အိမ္ျပန္
တမ္းတျခင္းေတြခင္းက်င္းရရင္
မိုင္ေထာင္ခ်ီရွည္လွ်ားေလာက္တယ္။
အနီးဆံုးရဲ႕ဟုိဘက္စြန္း အဆံုးစြန္မွာ
ဆႏၵေတြဆူပြက္ေနႀကေပါ့။
ေန႔ရက္တန္းေတြ ေကြးေခါက္သြားေလာက္ေအာင္
အခ်ိန္ကို အက်ဥ္းခ်ဳံ႕လိုက္ခ်င္တယ္။
ေမေမ့ရင္ခြင္တံခါးေတြဟာ
လြမ္းဆြတ္ေမွ်ာ္လင့္မႈေလနဲ႔
တဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးလြန္႔ေနႀကမွာ
ျမင္ေယာင္ပါေသးရဲ႕။
မနက္ေတြတိုင္း…
ညေနတိုင္း…
ေန႔ရက္တိုင္းမွာ
ထမင္းဝိုင္းနံေဘးက မီးဖိုေလး
မျငိမ္းေသးတာ ေသခ်ာပါတယ္။
ရဲေသြး
0 comments:
Post a Comment